Jest milczenie. I cisza. Słowa niepotrzebne,
gdy w twych włosach zanurzę dłonie tak jak w wodzie.
W sowich oczach jak w chmurach cały się rozepnę.
Są wiatr, cisza… Muzyką są chwile przy tobie.

Czy ostatni wers jest poprawny?

Witam.
Mam takie pytanie, na które – by odpowiedzieć – z pewnością wystarczyło by jedynie zerknąć do słownika etymologicznego, ale jeśli już mam taką możliwość… Zatem do rzeczy. Zastanawiałem się ostatnio nad etymologią słowa stolica i pierwszym skojarzeniem, jakie przyszło mi do głowy było sto ulic. Czy mogliby Państwo przytoczyć właściwą etymologię i w ten sposób zweryfikować moje domniemania? Będę serdecznie wdzięczny za pomoc.
Z wyrazami szacunku
Radek Wiercioch

Witam,
od jakiegoś czasu zastanawia mnie swojaka niekonsekwencja naszego pięknego języka: dlaczego – skoro mamy straż pożarną i straż np. miejską – na wykonujących ten zawód mówi się – na jednych strażak, na pozostałych strażnik? W obu przypadkach jest taka sama forma straż, a człowiek wykonujący pracę nazywany jest odmiennie?
Będę wdzięczna za wyjaśnienie.
Pozdrawiam,
Ewa Stańska

Szanowny Panie,
Istnieje przysłowie (powiedzonko?, porzekadło?) udało się komuś coś psim swędem. Co to jest ten swęd??
I drugie pytanie: skąd się wzięło i co oznacza słowo porzekadło używane zamiennie ze słowem przysłowie. Czy słusznie?
I trzecie, jeśli nie nadużywam Pańskiej cierpliwości: co oznacza slowo msza ? Wiem, że pochodzi od łacińskiego missa, ale w słowniku łac.-pol. znalazłem tłumaczenie „missa = msza”, czyli…???
Z poważaniem
Łukasz Piskorski – Szczecin

W naszej redakcji wybuchł spór dotyczący pewnego zdania: „Szkoda marnować swoje możliwości” czy „Szkoda marnować swoich możliwości”? Ja uważam, że najważniejsze w tym zdaniu jest marnować (kogo? co?, a więc wg mnie swoje), a szkoda nie ma tu nic do rzeczy. Co innego, gdyby zdanie brzmiało: „Nie szkoda ci marnować swoich możliwości?”. Czy mam rację? Proszę o wyjaśnienie, jakie reguły rządzą związkiem szkoda + bezokolicznik, ale nie na zasadzie „Szkoda gadać” czy „Szkoda iść”, lecz właśnie zdania bardziej rozbudowanego, bo takiego przykładu nie znalazłam w słowniku, a spór stał się naprawdę bardzo gorący.
Renata Rybakiewicz

Dzień dobry,
czy poprawny jest powszechnie ostatnio stosowany, m.in. przez dziennikarzy w programach informacyjnych, zwrot ciężko powiedzieć?
Czy coś może kosztować taniej lub drożej (zamiast kosztować mniej lub więcej)?
Pozdrawiam serdecznie
Maria Poniewierska

Mam pytanie, jaka jest liczba pojedyncza od wyrazu trampki i jakiego jest on rodzaju. Mało, że różne słowniki mówią co innego, to jeszcze bardzo interesującą rzecz znalazłem w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny: mianownik liczby pojedynczej trampek, ale dopełniacz liczby mnogiej również trampek. Skąd taka niekonsekwencja? Czy przypadkiem nie ma tam błędu?

A.Ż. jest upoważniony do:

kierowania, nadzorowania i kontrolowania budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania konstrukcyjnych elementów sieci i instalacji, oraz oceniania i badania stanu technicznego w zakresie sieci wodociągowych, kanalizacyjnych i cieplnych uzbrojenia terenu, oraz instalacji sanitarnych o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych.

Czy słowa o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych odnoszą się do całości poprzedzających je zapisów, czy do instalacji sanitarnych?

Szanowny Panie,
Serdecznie dziękuję za szybka odpowiedź na moje poprzednie pytanie. Tym razem mam wątpliwość, jeśli chodzi o określenie rzeczy wyjątkowej, niespotykanej. Zatem czy powinno się mówić, że budowla jest unikalna czy budowla jest unikatowa?
Z góry serdecznie dziękuję za szybką odpowiedź i pozdrawiam.
R. Jankowska

Szanowni Państwo!
Jaka jest poprawna forma: zaparzać coś we wrzątku czy zaparzać coś wrzątkiem? Na przykład: „20 g kwitnących czubków bazylii zaparzać przez 10 min w jednym litrze wrzątku” czy „20 g kwitnących czubków bazylii zaparzać przez 10 min jednym litrem wrzątku”?
Z góry dziękuję za pomoc.
Łączę wyrazy szacunku
Anna Kendziak